Magda Sabbour
Zintegrowana ochrona przed szkodnikami (IPM) to wrażliwe na środowisko podejście do zwalczania szkodników, które łączy metody biologiczne, kulturowe, mechaniczne i chemiczne w celu zminimalizowania zagrożeń ekonomicznych, zdrowotnych i środowiskowych. W ostatnich latach pojawiły się innowacyjne strategie mające na celu zwiększenie skuteczności i trwałości praktyk IPM. Te nowe podejścia obejmują wykorzystanie technologii rolnictwa precyzyjnego, takich jak teledetekcja i sprzęt prowadzony przez GPS, a także stosowanie biologicznych środków kontroli, takich jak parazytoidy, drapieżniki i pestycydy mikrobiologiczne. Postępy w inżynierii genetycznej, w tym odmiany upraw odporne na szkodniki i interferencja RNA (RNAi), również zmieniają ramy IPM. Ponadto integracja analizy danych i sztucznej inteligencji (AI) umożliwia dokładniejsze prognozowanie szkodników i ukierunkowane interwencje. Niniejszy artykuł analizuje te najnowocześniejsze rozwiązania, ocenia ich korzyści i ograniczenia oraz omawia ich potencjał w zakresie przekształcenia ochrony przed szkodnikami w bardziej zrównoważony i odporny system.