Ioana Stanciu
Książka zatytułowana 'Właściwości reologiczne hydrożeli' składa się z pięciu rozdziałów. Reologia hydrożeli odnosi się do badania ich płynięcia i odkształcania w różnych warunkach. Hydrożele to spęcznione wodą, usieciowane sieci polimerowe, a ich właściwości reologiczne odgrywają kluczową rolę w określaniu ich wydajności w różnych zastosowaniach, takich jak dostarczanie leków, inżynieria tkankowa i gojenie się ran.Hydrożele często wykazują nienewtonowskie zachowanie przepływu, co oznacza, że ich lepkość zależy od szybkości ścinania. Przy niskich szybkościach ścinania hydrożele zachowują się jak lepkie materiały o wysokiej lepkości, podczas gdy przy wysokich szybkościach ścinania wykazują zachowanie rozrzedzania ścinaniem, w którym lepkość maleje. Cecha ta jest szczególnie ważna w zastosowaniach takich jak podawanie leków we wstrzyknięciach, gdzie lepkość wpływa na łatwość podawania.Dodatkowo, hydrożele tiksotropowe wykazują zależne od czasu rozrzedzanie ścinaniem - pod wpływem naprężenia stają się mniej lepkie, a po usunięciu naprężenia stopniowo odzyskują swoją pierwotną strukturę. Właściwość ta jest szczególnie przydatna w zastosowaniach takich jak kontrolowane uwalnianie leków lub biotusze do druku 3D.