Alexander Franco
Światowa populacja szybko się starzeje. Globalna populacja wynosi około 7,8 miliarda, z czego około 1 miliard to osoby w wieku 60 lat lub starsze - co stanowi 14% światowej populacji. Tajlandia jest obecnie najstarszym krajem pod względem wieku populacji w Azji Południowo-Wschodniej, a jednocześnie ma wskaźnik urodzeń wynoszący zaledwie 1,1 dziecka na kobietę. Podczas tej niepokojącej trajektorii w kierunku wyludnienia, gdzie liczba zgonów przewyższa liczbę urodzeń, Tajlandia skomplikowała swój kryzys demograficzny poprzez operacjonalizację ageizmu jako kluczowego elementu zarządzania zasobami ludzkimi zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym. Niniejsze badanie analizuje makro- i mikroekonomiczne implikacje starzenia się w społeczeństwie, w którym tajscy pracownicy publiczni muszą przejść na emeryturę w wieku 60 lat, a większość sektora prywatnego stosuje tę niefortunną praktykę. W środowisku akademickim, zarówno publicznym, jak i prywatnym, większość nowych pracowników akademickich nie jest zatrudniana w wieku powyżej 45 lat, co wywołało niedawny skandal związany z profesorami na tajlandzkich uniwersytetach publicznych i prywatnych, którzy kupowali fałszywe artykuły w czasopismach naukowych, aby spełnić wymagania dotyczące stażu pracy. Niniejsze badanie zawiera zalecenia mające na celu wyeliminowanie szaleństwa ageizmu.
