San Daniel
San, een Andalusische wijnboer, wordt geplaagd door ’flarden’ nadat hij een grot op zijn land ontdekt heeft. Tijdens die flarden maken we kennis met zijn vorige levens in turbulente tijden, door de eeuwen heen. De afstraffing van de Katharen, de pest periode en het Istanboel (Islambol) van keizer Justinius en een kloosterorde die de maan is gaan aanbidden in Andalusië. Hij beseft dat hij altijd één persoon is geweest die Boismont heette, een waarheid die hij in zich draagt door ’herinneringen’. ’Wij zijn geen personen met een ziel ... nee wij zijn zielen met af en toe een lichaam ter beschikking.’
