Fouad Soliman / Karima Mahmoud
Zastosowania fotowoltaiki w budynkach zaczęły pojawiać się w latach 70. ubiegłego wieku. Moduły fotowoltaiczne w aluminiowych ramach były podłączane lub montowane na budynkach, które zwykle znajdowały się w odległych obszarach bez dostępu do sieci elektrycznej. W latach 80-tych zaczęto prezentować moduły fotowoltaiczne montowane na dachach. Te systemy fotowoltaiczne były zwykle instalowane na budynkach podłączonych do sieci energetycznej na obszarach ze scentralizowanymi elektrowniami. W latach 90. produkty budowlane BIPV specjalnie zaprojektowane do integracji z przegrodami zewnętrznymi budynków stały się dostępne na rynku. W pracy doktorskiej Patriny Eiffert z 1998 roku, zatytułowanej An Economic Assessment of BIPV, postawiono hipotezę, że pewnego dnia pojawi się wartość ekonomiczna dla handlu energią odnawialną. W pasywnym projektowaniu budynków słonecznych, okna, ściany i podłogi są wykonane tak, aby zbierać, przechowywać, odbijać i rozprowadzać energię słoneczną w postaci ciepła w zimie i odrzucać ciepło słoneczne w lecie. Nazywa się to pasywnym projektowaniem słonecznym, ponieważ w przeciwieństwie do aktywnych systemów ogrzewania słonecznego, nie wymaga użycia urządzeń mechanicznych i elektrycznych. Fotowoltaiczno-termiczne hybrydowe systemy solarne (PVT) zostały przedstawione w jednym urządzeniu.
