Kuracja lędźwiowo-aortalna w nowotworach ginekologicznych miednicy mniejszej

Rola kuracji lędźwiowo-aortalnej jest przedmiotem debaty ze względu na złożoność procedury i powikłania, które mogą wystąpić zarówno w trakcie, jak i po operacji. Kluczowe znaczenie ma identyfikacja czynników ograniczających tę procedurę i ocena jej wpływu na rokowanie u pacjentek z nowotworami ginekologicznymi miednicy mniejszej. Retrospektywne badanie 85 pacjentek operowanych w szpitalu Ben Arous na przestrzeni 19 lat ujawniło, że czynniki takie jak otyłość, powikłania podczas wyłyżeczkowania narządów miednicy mniejszej, rodzaj nowotworu i doświadczenie chirurga mają wpływ na wykonanie wyłyżeczkowania aorty brzusznej. Chociaż procedura ta wiąże się z powikłaniami, znacząco poprawia przeżycie wolne od nawrotów po 3 latach. Podsumowując, pomimo wyzwań technicznych i związanego z nimi ryzyka, wydaje się, że kuracja lumbo-aortalna, gdy jest wykonywana, zapewnia korzyści w zakresie przeżycia.