Radhika Grover / Uma Mayoor Prabhu
Wszczepienie implantu ma na celu zapewnienie długotrwałego zakotwienia w celu uzyskania optymalnych efektów funkcjonalnych i estetycznych. Jednak zanikowa szczęka i żuchwa stanowią poważne wyzwanie ze względu na niedobór kości i niekorzystną anatomię grzbietu. Klinicyści muszą być dobrze poinformowani o różnych opcjach leczenia, aby wybrać najbardziej odpowiednie podejście dla każdego pacjenta. Kluczowe rozwiązania obejmują umieszczenie implantu w anatomicznych łącznikach, podniesienie dna zatoki i przeszczep kości, choć zwiększają one złożoność operacji. W odpowiedzi, w ciągu ostatniej dekady pojawiły się zmodyfikowane projekty implantów dla zanikowych szczęk, oferujące niższe wskaźniki zachorowalności i dobrze poparte sukcesy. Obejmują one między innymi implanty jarzmowe, guzowate, skrzydłowe, krótkie, pochylone i podstawowe. Wybór implantu zależy nie tylko od diagnozy, ale także od specyficznych cech, zalet i ograniczeń każdej konstrukcji. Dlatego też skuteczna rehabilitacja zanikowej szczęki i żuchwy wymaga od klinicysty głębokiej wiedzy i zrozumienia tych zaawansowanych technik.