Fikcja i tarcie tożsamości

Tożsamość stała się sagą we wszystkich dyskursach na całym świecie, zarówno w polityce, religii, ekonomii, jak i oczywiście w literaturze. Pytanie o tożsamość zawisło nad nimi jak nieuchronna chmura. To, czy chmury te zapowiadają deszcz świętowania czy lamentu, zależy od tego, kto i w jakiej sytuacji je ogląda. Pytanie o tożsamość jest tak dynamiczne, że w jednym miejscu może przynieść korzyść, a w innym zaszkodzić. W szybko zmieniającym się postmodernistycznym świecie hiperrzeczywistości i sztucznej inteligencji, wyznaczniki tożsamości są w ciągłym ruchu. Dlatego też podejścia do tożsamości mogą być wielorakie. Niniejsza książka ma na celu zrelacjonowanie niepewnej i dynamicznej koncepcji tożsamości w dziełach Amitava Ghosha, ze szczególnym uwzględnieniem indyjskiej diaspory. Stwierdza, że istniejąca wcześniej koncepcja tożsamości zakorzenionej w kulturze, miejscu, religii i narodzie jest błędna. Choć diaspora musi oscylować między korzeniami a szlakami, to jejwysiłek polega na wykazaniu się charyzmą ludzkiej zdolności adaptacji. Stopień i czas mogą być różne, ale zawsze wychodzi się z tego zwycięsko.