Fouad Souissi / Nejib Jemmali
Mineralizacja niektórych złóż w północnej Tunezji, należących do różnych stref strukturalnych (Béchateur, Jalta, Guern Halfaya, Jebel Ressas), jest zlokalizowana w formacjach węglanowych z okresu triasu, jury, górnej kredy, eocenu i mio-pliocenu. Badania geochemiczne pierwiastków śladowych facji triasowych wykazują anomalie w zawartości Pb, Zn, Cd i Co w węglanach oraz w Pb, Cd i Zn w iłach, wskazując na obecność uskoków, które zwykle ograniczają trias, ustępując miejsca metalonośnym płynom mineralizującym. Główne typy morfologiczne spotykanych ciał rudnych to: żyły, wypełnienia krasowe i skupiska rozsiane. Parageny składają się z galeny, sfalerytu, barytu, celestytu, którym lokalnie towarzyszy szara miedź, piryt, jordanit i różne produkty utleniania. Badania geochemiczne stabilnych izotopów (C, O, S) w minerałach skały płonnej i siarczkach wskazują, że węgiel jest pochodzenia organicznego, natomiast siarka w siarczkach pochodzi z ewaporytów triasowych w wyniku redukcji bakteryjnej i/lub termochemicznej. Badania izotopów ołowiu wskazują na skorupowe źródło metali.